godzina dwunasta

См. также в других словарях:

• dwunasta — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż odm. jak przym. Ia, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} godzina dwunasta : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dziesięć po dwunastej. Zdążyć przed dwunastą. Dwunasta w nocy.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl 10}}za pięć dwunasta {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wpół — 1. «na środku; w połowie, na połowę» Zgiąć arkusz wpół. Talerz pęknięty wpół. ∆ Godzina wpół do pierwszej, wpół do drugiej itd. «godzina dwunasta, pierwsza itd. minut trzydzieści» ◊ Objąć, trzymać kogoś wpół «objąć, trzymać kogoś rękami w pasie»… …   Słownik języka polskiego

• wulkan — Siedzieć jak na wulkanie «znajdować się w niebezpiecznej sytuacji, która może skończyć się katastrofą»: (...) wielokrotnie pytany o sytuację w zakładzie, spoglądał na zegarek i odpowiadał: – Jest godzina dwunasta piętnaście. Obecnie jest spokój,… …   Słownik frazeologiczny

• pół — «połowa czegoś, jedna z dwóch równych części» Pół jabłka. Pół miesiąca, roku. Pół szklanki herbaty. Dwa i pół metra materiału. Podzielić coś na pół. ∆ Pół czarnej «mała porcja czarnej kawy» ∆ Pół do pierwszej, drugiej itd. «godzina dwunasta,… …   Słownik języka polskiego

• południe — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pora dnia, kiedy Słońce znajduje się najwyżej nad widnokręgiem, godzina dwunasta w dzień : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przed południem. W południe… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• północ — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVb, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} moment, w którym Słońce znajduje się najniżej pod horyzontem, wyznaczający początek doby; godzina dwunasta w nocy (dwudziesta czwarta) : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dwunasty — odm. jak przym. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 12» Dwunasty dzień urlopu. Dwunasty rok życia. dwunasta w użyciu rzecz. «dwunasta godzina» Wybiła dwunasta. O dwunastej z minutami. ∆ Dwunasta w nocy «północ» dwunasty w użyciu rzecz.… …   Słownik języka polskiego

• wybić — dk Xa, wybićbiję, wybićbijesz, wybićbij, wybićbił, wybićbity wybijać ndk I, wybićam, wybićasz, wybićają, wybićaj, wybićał, wybićany 1. «uderzeniem spowodować wypadnięcie czegoś; wypchnąć, wysadzić, wytłuc, wytrącić coś» Wybić szybę. Wybić dno… …   Słownik języka polskiego

• Библиография Станислава Лема — Станислав Лем, Краков, 30.10.2005 …   Википедия

• dwudziesty — odm. jak przym. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 20» Dwudziesta rocznica. W dwudziestym roku życia. dwudziesta blm w użyciu rzecz. «godzina dwudziesta, ósma wieczorem» Odjazd pociągu o dwudziestej. Spotkać się o dwudziestej piętnaście …   Słownik języka polskiego

• południe — n I, blm 1. «moment, gdy Słońce znajduje się najwyżej nad horyzontem; pora dnia, w której Słońce przechodzi przez południk danej miejscowości; połowa, środek dnia; dwunasta godzina w dzień» Przed południem, po południu, w samo południe, o… …   Słownik języka polskiego